Meldingsplichtig

Scabiës

Scabiës (schurft) is een besmettelijke huidaandoening die wordt veroorzaakt door de scabiësmijt. De allergische reactie op de mijt geeft jeuk als belangrijkste klacht en andere verschijnselen zoals blaasjes, roodheid en schilfering. De scabiësmijt heeft een voorkeur voor bepaalde plaatsen op het lichaam: de handpalm en de huid tussen de vingers, de pols, de elleboog, de borst, de buik, de schoudergordel, de voet en de geslachtsdelen. De jeuk kan echter over het hele lichaam optreden en is vaak 's nachts, als het warm is, het hevigst. Een besmetting kan plaatsvinden door langdurig (10-15 min) of regelmatig, intensief huidcontact met iemand die scabiës heeft.

Vaccinatie
Geen vaccinatie beschikbaar
Basisvaccinatieschema
Geen onderdeel van het basisvaccinatieschema

Over Schurft

Er zijn 2 vormen schurft. Naast de ‘gewone’ vorm van schurft kunnen sommige mensen een meer besmettelijke vorm van schurft krijgen. Deze meer besmettelijke vorm kan voorkomen bij mensen die geen jeuk ervaren of een verminderde jeukperceptie (waardoor men minder zal krabben) of wanneer de mensen fysiek onmogelijk zijn om te krabben. Doordat deze mensen minder krabben, zullen er minder mijten van de huid verwijderd worden waardoor het aantal mijten hoger is. 


Symptomen

Eén van de belangrijkste symptomen van schurft is nachtelijke jeuk. Naast jeuk op de plekken waar de mijten zitten, is er een meer algemene jeukende uitslag die vaak verspreid over het hele lichaam voorkomt en die geen relatie heeft met de plaats of het aantal mijten. De jeuk neemt in de loop der dagen toe.


Verspreiding


Bij schurft kan je besmet geraken door langdurig (15min of langer) of regelmatig intensief lichamelijk contact met iemand die scabiës heeft. Dit kan het geval zijn bij lichamelijke verzorging, seksueel contact of door gezamenlijk gebruik van bed en kleding. 

Behandeling

De behandeling van schurft berust op de behandeling met mijtdodende middelen én hygiënische maatregelen. Het gelijktijdig behandelen van de patiënt en de contactpersonen met een mijtdodend middel is noodzakelijk om te voorkomen dat iemand direct na de behandeling opnieuw besmet kan raken. Voor de start van een behandeling moeten ook hygiënische maatregelen genomen worden. (beddengoed wassen, kledij wassen, stofzuigen,…) 

Preventietips

Langdurig lichamelijk contact met een patiënt met schurft en huidcontact met diens kleding en beddengoed moet worden vermeden.

Informatie voor zorgprofessionals

Samenvatting

Verwekker:  Scabiësmijt (Sarcoptes scabiei)
Incubatieperiode: 2-6 weken. Korter bij herinfectie (1-4 dagen). Langer bij immuungecompromitteerde personen (tot 10 weken)
Besmettingsweg:  Langdurig (15 minuten of langer) of frequent direct huid-huidcontact, gezamenlijk gebruik van bed, kleding, etc. Bij scabiës crustosa kan besmetting via in de lucht aanwezige huidschilfers verlopen
Besmettelijke periode: Vanaf het moment dat er mijten op de huid zitten (1-2 weken na besmetting), tot 12 uur na start eerste behandeling incl. hygiënevoorschriften. Een tweede behandeling is noodzakelijk voor effectieve behandeling
Maatregelen: Gelijktijdige behandeling van nauwe contacten en hygiënevoorschriften
Symptomen:  Jeuk, blaasjes, rode bultjes, krabeffecten en ‘gangetjes’ op voorkeurslocaties
Waarom melden: De behandeling van een collectieve scabiës (meer dan één geval) vereist een gecoördineerde aanpak. Collectieve infecties kunnen zich voordoen in bv. scholen, internaten, woon- en zorgcentra….

Richtlijnen

Criteria

Epidemiologische criteriacontact met een bevestigd geval
Criteria voor laboratoriumconfirmatieaantonen van Sarcoptes scabiei var hominis en/of de eieren in schraapsels huidletsels

Gevalsdefinitie

Waarschijnlijk•    patiënt met klinisch compatibel beeld EN epidemiologische criteria
Bevestigd•    patiënt met klinisch compatibel beeld EN laboratoriumconfirmatie

Nuttige documenten

Behandeling voor symptomatische personen en huishoudcontacten

Preventieve behandeling

Folders

Cijfers meldingsplichtige infectieziekten

https://www.zorg-en-gezondheid.be/cijfers-over-meldingsplichtige-infectieziekten-0